Beetje oud nieuws al maar dit gaat wel over overheid en openbaarheid. Als het aan de overheid ligt dan bleef het dossier over de ramp in 1992 gewoon gesloten tot 2069.

Van de advies commissie : https://www.acoi.nl/.uc/f7713aed4010123210000284a1002991735aea1750b5600/acoi-advies-geen-afgesloten-hoofdstuk.pdf

Inleiding Op zondagavond 4 oktober 1992 stortte een vliegtuig neer op een flatgebouw in de Bijlmermeer. Minstens 43 mensen kwamen daarbij om. In heel Nederland maakte deze ramp diepe indruk. Het brandende en ingestorte flatgebouw, de huilende en rouwende mensen, de verhalen van de hulpverleners, de nabestaanden en overlevenden: het zijn beelden die we niet vergeten. Voor de direct bij de ramp betrokkenen, de bewoners van de Bijlmermeer, hun familieleden, maar ook de hulpverleners die ter plaatse waren, bleef het daar niet bij. Hun trauma gaat dieper. Want wat gebeurde er die avond? Wat zat er in het vliegtuig? Hoe kan het dat een vliegtuig over een dichtbevolkte wijk als de Bijlmer heen vloog? Waarom mocht dat? Deden wij, de bewoners, er wel toe?

  • kaarslichtOP
    link
    fedilink
    Nederlands
    arrow-up
    3
    ·
    13 days ago

    Jij geeft aan:

    Als het aan de overheid ligt dan bleef het dossier over de ramp in 1992 gewoon gesloten tot 2069.
    

    Maar per het NOS artikel:

    Het ACOI bekeek op verzoek van de Tweede Kamer of het terecht is dat het archief van de Raad voor de Luchtvaart, die destijds onderzoek deed naar de Bijlmerramp, 75 jaar geheim moet blijven.
    

    Goed punt. Ik had beter in de verleden tijd vorm kunnen schrijven :

    Als het aan de overheid lag dan bleef het dossier over de ramp in 1992 gewoon gesloten tot 2069.

    Blijft afwachten wat er dan afgeplakt gaat worden. Misschien blijft het voor de betrokkenen afwachten tot 2069 voor de complete inhoud.

      • kaarslichtOP
        link
        fedilink
        Nederlands
        arrow-up
        3
        ·
        13 days ago

        Ik kan met jullie allemaal nog delen dat ik hier, over de Bijlmer ramp, wat emotioneel in sta. Ik was namelijk een paar maanden voor de Bijlmer ramp op bezoek bij iemand in de Bijlmer flats gedurende een half etmaal. Na de ramp heb ik met verbazing de kranten koppen bekeken. En de Bijlmer is min of meer een bijzondere wijk. Er wonen relatief weinig blanken. Ik ben nog steeds pissig over de geheimzinnigheid rondom de ramp en daarna. Ik hoop op mogelijkheden om in de toekomst van B.V. Nederland naar een meer transparante Vereniging Nederland te gaan waar leden hartelijk welkom zijn.