Komkommer tijd ? ;-)
Als het mij slecht of erg matig gaat dan hou ik graag m’n mond op sociale media, maar deze week gaat het eens een keer goed. Ik was boeken van Umberto Eco, Antonio Scurati, Ece Temelkuran en Timothy Snyder aan het lezen wat ik boeiend vind ten aanzien van opkomend fascisme en dictaturen uit het verleden. Na de verkiezingen vorig jaar waar de PVV de meeste stemmen haalde voelde ik me een paar dagen als een bevroren ijskast onderdeel van de schok. En wat ook een schok was dat het leek alsof op straat en in winkels geen enkel ander mens zo’n schok had. Maar intussen heb ik met vrienden gepraat en enkele van hen vertelde ook geschokt te zijn na de verkiezingen vorig jaar. Dat maakt het op de een of andere manier alsof het draaglijker voelt. Wat ik ook erg positief vind is dat ik zag dat een paar politici (NSC) LinkedIn als blog platform gebruiken. Dat vind ik hoopvol (En ik ga er voor het gemak even van uit dat moderatie daar 100% beter is dan op Twitter). En op Mastodon was er een donatie campagne opgezet om Kamala Harris aan te moedigen om Mastodon te gaan integreren voor communicatie, inmiddels was er 200k $ gedoneerd. Lichtpuntjes en hoop. Fijn.
deleted by creator
Ik denk dat ze het per ongeluk op die manier zegt en dat laat juist duidelijk haar gedachtegang zien. Op een gegeven moment viel het me op en toen ging ik erop letten en ze blijft het maar doen.
Ik vind Dilan Yeşilgöz absoluut een van de grootste veroorzakers van de recente situatie. Ze heeft het echt nog een stapje verder getild dan Rutte al heeft gedaan. Ik denk uiteindelijk dat de VVD niet goed weg gaat komen met een kopie worden van de PVV. Dan gaan mensen liever naar de echte, lijkt me. Dat is denk ik ook wel een beetje gebeurd bij de laatste verkiezingen.
Altijd veel discussies met PVVers over dat harder straffen. Het zorgt namelijk ook nog eens niet voor meer veiligheid, eerder het omgekeerde. Altijd een beetje de vraag of deze mensen gewoon liever lekker boos willen zijn en een prettig gevoel krijgen door wraak, of dat ze liever minder leed willen. Uiteindelijk is het vaak het eerste.