Het is misplaatst om compleet verschillende onderwerpen langs één politieke links/rechts-as te willen leggen, en op ieder standpunt een sticker links of rechts te plakken. Homo-emancipatie wordt in dat links/rechts-sjabloon meestal links gevonden, maar in de keuze tussen Israël (waar je openlijk homo kunt zijn) en Arabische landen (waar ze homo’s van de flat gooien) wordt het links gevonden om vóór de Arabische landen te zijn. Prioriteit voor klimaatbeleid geldt als links, tot tranen bewogen, maar als er zich een oplossing voordoet, kernenergie, is het opeens links om met misplaatste ambtelijke bezwaren te komen.

Nu kun je je tegen ongerijmdheden verzetten, maar je krijgt toch niet veranderd dat mensen bij bijvoorbeeld GL hun hele wereldbeeld baseren op één strijd: die tegen de éne grote vijand: het kolonialistische, seksistische, kapitalistische complex. Laten we daarom als handreiking proberen het gesprek met onze GL’se landgenoten te voeren zonder hun wereldbeeld ter discussie te stellen, en gebruikmakend van hun eigen idioom. Daar gaan we.

Deze week verscheen er een paginagrote advertentie van de allergrootste boosdoener die er is, de kapitalistische multinational Shell, die leeft van de fossiele brandstoffen die onze planeet en onze kleinkinderen te gronde richten; een grotere tegenstander is niet denkbaar. Ook verscheen er een hoofdredactioneel commentaar van NRC, krant van D66-corpsballen. Het hoeft niet te verbazen dat de rechtse krant en het kapitalistische Shell tot dezelfde conclusie komen.

Windparken

De advertentie van Shell stelt paginagroot: „Iedereen kent Shell van olie en gas. Intussen bouwen we mee aan 4 windparken op de Noordzee. Samen zijn ze goed voor bijna 10% van de stroom die Nederland nodig heeft.” NRC had op 28 oktober een hoofdredactioneel commentaar tegen kernenergie met de conclusie: „Kernenergie kan de vaart halen uit andere ontwikkelingen, zoals zonne- en windenergie, het verminderen van de energieconsumptie, of uit cruciale hervormingen in bijvoorbeeld landbouw en transport.”

Eerst Shell. Waarom zou een bedrijf dat leeft van de olie en gas enthousiast zijn over windenergie, maar geen woord wijden aan kernenergie? Dat vloeit simpelweg voort uit hun commerciële belangen. De verklaring is ’intermittency’, het fenomeen dat windmolens en zonnepanelen alleen energie leveren als het waait of de zon schijnt, een klein deel van de tijd. Al zet je de Noordzee helemaal vol windmolens en alle natuur vol zonnepanelen, toch zul je voor de volle capaciteit fossiele brandstoffen nodig houden, want als het ’s avonds windstil is heb je energie nodig. Dus windmolens verkleinen de afzetmarkt van Shell misschien iets, maar tasten het bedrijf niet fundamenteel aan.

Bij kernenergie ligt het anders. Er zijn eenmalige kosten gemoeid met aanleggen, maar als de centrale er een keer staat levert die onafgebroken energie, en is het uitzetten van de centrale omdat de wind waait onnodig en onverstandig. Dus kerncentrales maken inderdaad zowel fossiele brandstoffen als windmolens minder rendabel. Je gaat geen 40 miljard belastinggeld in elektriciteitsnetten voor windmolens op zee stoppen als dezelfde energie tegen lage variabele kosten uit zacht snorrende kerncentrales kan komen. Het bezwaar van Shell tegen kernenergie is dat het wél een oplossing is, daarom zijn ze er tegen. Ze zijn vóór windmolens omdat die geen structurele oplossing vormen. Dus strijders tegen het grootkapitaal: het is cynisch en rechts van Shell om deze strijd tegen kernenergie te voeren!

Sinistere redenering

Een zelfde sinistere redenering lees je bij NRC, vaste krant op de borreltafel bij heren met sigarenrook op hun revers. De krant zegt het zonder gêne: het nadeel van kernenergie is dat het zo goed werkt dat je dan geen windmolens meer nodig hebt (’het kan politieke luiheid in de hand werken’). Ieder normaal mens ziet dat juist als voordeel: dan kunnen de walvissen en zeevogels weer vrij leven, dan zie je, denkend aan Holland, weer rijen oneindig ijle populieren als hoge pluimen aan de einder staan. Dan gebruiken we zo min mogelijk schaarse ruimte om energie op te wekken. Maar de windmolensector heeft enorme economische belangen, en kan met steun van D66 alle kosten voor dit onrendabele product via belastingen op de burgers afwentelen. NRC heeft gelijk, je moet kiezen: nog veel massaler uitbouwen van de windmolenparken, zoals NRC en Shell bepleiten, of een paar kerncentrales bijbouwen.

Kortom: laat alles wat links is: Amnesty International, Extinction Rebellion, Greenpeace, de NPO, alle milieu-organisaties, alle linkse politieke partijen, SP, PvdA/GL, PvdD, de krachten bundelen voor die ene grote strijd. Laat links strijden tegen de neoliberalen van NRC, en de grootkapitalisten van Shell, en strijden vóór de aanleg van kerncentrales.

Tot dusver in het GroenLinks-idioom. Het is en blijft, geen misverstand, onzinnig om op alle politieke opvattingen links/rechts-stickertjes te willen plakken. Maar áls je zo nodig alles wil vertalen naar één grote links/rechts-strijd, zelfs dan is het logisch om de keuze precies de andere kant op te maken. Keten je vast aan Shell, plak je vast aan de stoep bij NRC, eis kernenergie!

  • Collectifission@greennuclear.online
    link
    fedilink
    arrow-up
    2
    ·
    edit-2
    8 months ago

    @Emil “Kortom: laat alles wat links is: Amnesty International, Extinction Rebellion, Greenpeace, de NPO, alle milieu-organisaties, alle linkse politieke partijen, SP, PvdA/GL, PvdD, de krachten bundelen voor die ene grote strijd. Laat links strijden tegen de neoliberalen van NRC, en de grootkapitalisten van Shell, en strijden vóór de aanleg van kerncentrales.”

    Dit is mijn missie. Mooi stukje.